Στην περιοχή μας πριν από 81 χρόνια, σαν σήμερα 27 Απριλίου, έλαβε χώρα η τελευταία ολιγόωρη και αιματηρή μάχη που έδωσαν οι Συμμαχικές δυνάμεις της Βρετανικής Κοινοπολιτείας με τον στρατό της 5ης Γερμανικής Μεραρχίας σε χερσαίο έδαφος πριν την Μάχη της Κρήτης. Στο σημερινό μας οδοιπορικό αποτυπώθηκαν κάποια σημαντικά σημεία εκείνης της διαδρομής.
Τη συγκεκριμένη ημέρα έλαβε τέλος η διαδικασία αποχώρησης που είχε προγραμματιστεί για τους 11.000 στρατιώτες από το λιμάνι του Ναυπλίου και 2.000 από το Τολό. Το πρωί της Κυριακής του Θωμά, στις 27 Απριλίου 1941 άρχισαν οι αεροπορικές επιθέσεις των Γερμανών προς τα πλοία του Συμμαχικού στόλου που ήταν αραγμένα στον κόλπο του Ναυπλίου και έξω από τα βαθιά νερά της θάλασσας του Καστρακίου και στη συνέχεια ακολουθούσε η 5η Μεραρχία των Γερμανών. Μετά από την καταστροφή που έγινε στο λιμάνι του Ναυπλίου, οι στρατιώτες που απέμειναν προωθήθηκαν προς τις παραθαλάσσιες περιοχές της Αρχαίας Ασίνης, της Πλάκας και του Τολού.
Κάτοψη των τοποθεσιών που στρατοπέδευσε μέρος των Συμμαχικών δυνάμεων
Στην εικόνα αυτή απεικονίζεται η μάντρα που έσκασε η πρώτη καπνογόνα χειροβομβίδα των Συμμάχων, στα Λευκάκια, ώστε να διαφύγουν από την καταδίωξη ένοπλων μοτοσυκλετών.
Στην είσοδο της Ασίνης, πίσω από αυτή την παλιά ταμπέλα, ήταν ένα ακόμα σημείο με ελαιώνες που χρησίμευσε για την κατασκήνωση των Συμμάχων. Στο ύψωμα του Προφήτη Ηλία που διακρίνεται στα δεξιά είχε τοποθετηθεί ένας στρατιώτης Κυπριακής καταγωγής που λεγόταν Θεοφάνους. Στη δεξιά πλευρά του δρόμου περίπου στο τέλος της εικόνας, είχε τοποθετηθεί πολυβολείο που βλέπουμε στην επόμενη εικόνα. Εκεί τώρα υπάρχει μια μικρή κληματαριά και στην ένθετη φωτογραφία ένας από τους κάλυκες που βρέθηκαν στο πολυβολείο που τοποθετήθηκε σε οικείο χώρο του κ. Ηλία Μηναίου. Ο ορίζοντας τότε ήταν καθαρός με πολύ καλή θέα προς τον δρόμο που ερχόταν η 5η μεραρχία των Γερμανών.
Στην αριστερή πλευρά του δρόμου, τα Πασαίικα είχε τοποθετηθεί κι άλλο πυροβόλο με ταινία. Οι δυνάμεις αυτές ήταν υπό τις εντολές του Major J. O Miller.
Το νεοκλασικό που είχε μετατραπεί σε χώρος περίθαλψης,
τραυματισμένων αιχμαλώτων από τους Γερμανούς
Τα δυτικά υψώματα της Ντάπιας που είχαν οχυρωθεί δυνάμεις,
στην δεξιά πλευρά του δρόμου υπό τις εντολές του Captan D. R. Jackon
Το εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου είναι η παλαιότερη εκκλησία στην Ασίνη.
Αναφέρεται στην Ενετική Εκκλησιαστική απογραφή του 1696 και επεκτάθηκε το 1873.
Οι εισβολείς εναπόθεσαν προσωρινά δεκάδες σωρούς των δικών τους δυνάμεων.
Η ανατολική πλευρά των υψωμάτων της Ντάπιας
Στο ύψωμα της Δραγασούρας ήταν το τελευταίο τμήμα των ένοπλων δυνάμεων των Συμμάχων
Μεταξύ των δύο υψωμάτων της Ντάπιας και της Δραγασούρας που βρίσκονται στο τέλος της Ασίνης και με τη βοήθεια της Γερμανικής αεροπορικής δύναμης Luftwaffe τελείωσε η αντίσταση των Συμμάχων αργά το απόγευμα.
Το σημερινό οδοιπορικό των 2 περίπου χιλιομέτρων είχε σκοπό να τιμήσει όσους χάθηκαν σε αυτή την απέλπιδα προσπάθεια, για τη καθυστέρηση της 5ης Γερμανικής μεραρχίας και τη διαφυγή των Συμμάχων. Ευχαριστούμε τον τοπικό ερευνητή Ηλία Μηναίο, για την συμμετοχή του, την πολύτιμη βοήθειά του με τις πληροφορίες που μας παρείχε για το πρώτο πολυβολείο που ήταν σε οικείο χώρο του και για το υλικό από το αρχείο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου