Η μάχη στην Ασίνη, 27 Απριλίου 1941.

Οι ημέρες που περνάμε είναι δύσκολες και έχει περιοριστεί η δυνατότητα της ελεύθερης μετακίνησης και συνάθροισης. Όμως εδώ στην Ασίνη, δεν πρέπει να ξεχνάμε κάποιες στιγμές της νεότερης ιστορίας μας. Στις 27 Απριλίου, μια εβδομάδα μετά το Πάσχα του 1941, κατά τις μεσημεριανές ώρες έγινε η τελευταία μάχη στο Νομό Αργολιδοκορινθίας.  Οι δυνάμεις της Βρετανικής Κοινοπολιτείας προσπάθησαν να καθυστερήσουν τις κατοχικές δυνάμεις, οι οποίες προσπάθησαν να εμποδίσουν την διαδικασία της εκκένωσης των συμμάχων από την Ελλάδα και ειδικά από την περιοχή μας. 

Αρκετές πληροφορίες για την μάχη που έγινε στον κεντρικό Δρόμο της Ασίνης, έχουν δημοσιευθεί στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2019, στην έδρα του σωματείου μας στην Ασίνη: 

"Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΑΣΙΝΗΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ 27ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941" 

Σχετικό υλικό υπάρχει στο κανάλι μας στο youtube (ΤΟ ΚΑΣΤΡΑΚΙ) και στη σελίδα μας στο facebook (Το Καστράκι Λαογραφικός Χορευτικός Όμιλος Ασίνης και Αγίας Παρασκευής).

Στα πλαίσια της έρευνας που πραγματοποιήθηκε στην παραπάνω εκδήλωση, παρουσιάστηκαν 9 μαρτυρίες από άτομα που έζησαν την ημέρα της μάχης, σε ηλικία 5 ως 16 ετών. Με τις μαρτυρίες και το υλικό που μαζεύτηκε σχετικά με τα γεγονότα εκείνης της ημέρας, σχεδιάζαμε σε ανάμνηση της μάχης, να περπατήσουμε την διαδρομή των 2,3 χλμ, από τον κόμβο των Λευκακίων, την Ασίνη και μέχρι την Δραγασούρα προς το Καστράκι της Ασίνης. 

Σε αυτές τις περιοχές πριν 79 χρόνια έχασαν τη ζωή τους περίπου 30 στρατιώτες από τις συμμαχικές δυνάμεις και περίπου 200 από τους στρατιώτες των Γερμανικών δυνάμεων.

Τα 14 γνωστά θύματα ήταν από τις  Βρετανικές δυνάμεις και τα 2 θύματα ήταν από  Αυστραλιανές δυνάμεις των  ANZAC. Επίσης υπήρχαν ακόμα 14 (περίπου) άγνωστα θύματα, εκείνης της ημέρας από τη μάχη στον κεντρικό δρόμο της Ασίνης. 

Οι εικόνες που ακολουθούν, δείχνουν πως είναι μετά από 79 χρόνια, τα σημεία στην Ασίνη που έγινε η μάχη της 27ης Απριλίου 1941.

Οι πρώτοι πυροβολισμοί στα Λευκάκια και λίγο πριν την Ασίνη.

 Οι πρώτοι πυροβολισμοί στην είσοδο του χωριού της Ασίνης.

Τα πρώτα σημεία που έχασαν τη ζωή τους οι σύμμαχοι. Αριστερά στα κυπαρίσσια, 

το πρώτο σημείο ομαδικής ταφής των θυμάτων του στρατού της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, από τους Ασιναίους. 

Τα άδεια σπίτια του χωριού που δέχθηκαν καταιγισμό πυρών,

 από τους Γερμανούς που μπήκαν στην Ασίνη.

Το Δημοτικό σχολείο της Ασίνης που σταμάτησε να λειτουργεί από το 2011 και είναι έδρα του σωματείου μας, είναι χώρος που έχει μνημείο με τους Ασιναίους, που 

χάθηκαν στους Παγκόσμιους Πολέμους του προηγούμενου αιώνα.

Βγαίνοντας από την Ασίνη, τα υψώματα της Ντάπιας και της Δραγασούρας ήταν τα τελευταία σημεία αντίστασης των 130 συμμάχων που συμμετείχαν στην οργανωμένη αυτή αντίσταση που τελείωσε το απόγευμα της ίδιας ημέρας.

Μέσα από τις παραπάνω φωτογραφίες, κάναμε αυτόν τον "περίπατο" των 2,3 χλμ που ξεκίνησε από τα Λευκάκια, πέρασε από τον κεντρικό δρόμο στην Ασίνη και τελείωσε στην περιοχή της Δραγασούρας, όπου τελείωσε και η ολιγόωρη μάχη της 27ης Απριλίου 1941. 

Μπορεί φέτος να μη ήταν δυνατό να πραγματοποιήσουμε ότι επιθυμούσαμε στην επέτειο αυτής της μάχης, αλλά ελπίζουμε στον επόμενο Απρίλιο του 2021, ο περίπατος αυτός να γίνει με φυσική παρουσία και όχι μέσα από φωτογραφίες.

Καλή δύναμη !!!

ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΙΝΗ

ΔΥΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΛΑΜΠΡΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΑΣΙΝΗΣ

(ΗΛΙΑΣ ΜΗΝΑΙΟΣ)

Ένας τοπικός ερευνητής, που έχει ασχοληθεί με την καταγραφή αρκετών ιστορικών γεγονότων και λαογραφικών εθίμων της περιοχής της Ασίνης, ανέβασε τα
"Δύο ξεχασμένα Λαμπριάτικα έθιμα της Ασίνης"


Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες
&
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Ο Θρήνος της Παναγίας

Στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Ασίνης, το Πάσχα του 2019 και το βράδυ της Μ. Πέμπτης μετά το τέλος της λειτουργίας, οι πιστοί παρέμειναν στο ναό για να στολίσουν τον Επιτάφιο. Όταν τελείωσε ο στολισμός και λίγο πριν φύγουμε, ζήσαμε μια συγκινητική στιγμή όταν η Ελένη και η Ντίνα απέδωσαν το Θρήνο της Παναγίας, η κάθε μια με τον δικό της τρόπο.

Για την φετινή δύσκολη χρονιά, που πρέπει να μείνουμε σπίτι για τι καλό όλων μας, ας αρκεστούμε να θυμηθούμε μαζί, κάτι που δεν μπορεί να μεταφερθεί με λόγια.

Μοναδικά συναισθήματα με 

"Το μοιρολόι της Παναγίας" το 2019,

 στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου ΑΣΙΝΗΣ.

Το Σάββατο του Λαζάρου.

Το Σάββατο του Λαζάρου το σωματείο μας «Το Καστράκι Λαογραφικός Χορευτικός Όμιλος Ασίνης & Αγίας Παρασκευής», πραγματοποίησε τις δύο προηγούμενες χρονιές το Πασχαλιάτικο έθιμο, με τα Λαζαράκια. Σαν σήμερα, οι μικροί μας φίλοι είπαν τα κάλαντα του Λαζάρου, μεταφέροντας αισιόδοξα μηνύματα  και μοίρασαν τα Λαζαράκια στον προαύλιο χώρο του ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Ασίνης.

Λαζαράκια, με διάφορες χειροτεχνίες.

Δημιουργικές στιγμές, όταν μπορούμε να  βγούμε από το σπίτι μας.

Έτοιμα τα Λαζαράκια για να μοιράσουν οι μικροί μας φίλοι,
 στον ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου Ασίνης.

Και ακολουθούν κάλαντα του Λαζάρου, από διάφορα μέρη της πατρίδας μας.

Τις ευχές μας για Καλό Πάσχα.

Με τιμή το Δ.Σ. του σωματείου,

«Το Καστράκι Λαογραφικός Χορευτικός Όμιλος Ασίνης & Αγίας Παρασκευής».

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΟΣ Ο ΑΛΙΕΥΣ

Σήμερα 10 Απριλίου, εορτάζει ο νεομάρτυρας από την Μακρά Γέφυρα της επαρχίας Αδριανουπόλεως, ο Άγιος Δήμος ο Αλιεύς. Από αυτή τη περιοχή της Ανατολικής Θράκης, ήρθαν διωκόμενοι οι πρόγονοί μου στον Έβρο το 1922.

Το δημοσίευμα είναι του Γιώργου Καλαβρινού.

ΑΓΙΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΟΣ Ο ΑΛΙΕΥΣ

Από την Μακρά Γέφυρα Ανατολικής Θράκης

Εορτάζει στις 10 Απριλίου

Ο Νεομάρτυρας αυτός καταγόταν από την Μακρά Γέφυρα της επαρχίας Αδριανουπόλεως. Έκανε το επάγγελμα του ψαρά και εργαζόταν σε κάποιο ιχθυοτροφείο της Σμύρνης. Ήλθε σε προστριβή με τον Τούρκο ιδιοκτήτη του ιχθυοτροφείου, ο όποιος τον συκοφάντησε ότι δήθεν ο Δήμος ορκίστηκε να γίνει Τούρκος. Οδηγήθηκε με ψευδομάρτυρες στον κριτή και αφού επέμενε σταθερά στην πίστη του, ρίχτηκε στη φυλακή και βασανίστηκε φρικτά με διάφορα ξύλα και άλλα μέσα. Όταν τον έβγαλαν από τη φυλακή (τρεις φορές), ο Δήμος συνεχώς ομολογούσε τον Χριστό. Τότε ο κριτής τον καταδίκασε σε θάνατο με αποκεφαλισμό, γεγονός που συνέβη στίς 10 Απριλίου 1763 μ.Χ., ημέρα Πέμπτη, στη Σμύρνη. Το λείψανο του Αγίου ενταφιάστηκε με τιμές στο Ναό του Αγίου Γεωργίου στη Σμύρνη. Ο τάφος του έγινε προσκύνημα των πιστών, που τους παρείχε πολλά ιάματα.

ΑΝΑΣΤΑΣΗ & ΠΑΣΧΑ στο Σπίτι.

Σε λίγες ημέρες πλησιάζει το Πάσχα, η μεγαλύτερη γιορτή της ορθοδοξίας, αλλά εμείς "ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ". 

ΠΡΕΠΕΙ να μείνουμε σπίτι και να περάσουμε το φετινό Πάσχα, με "ιδιαίτερες" συνθήκες. Οι οδηγίες όμως για το δημόσιο καλό και να κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας, για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας, αλλά και τους τριγύρω μας λένε, "ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ". Δεν μπορεί  να εκφραστεί η πίστη μας και η συμμετοχή στις λειτουργίες της Ορθόδοξης εκκλησίας και άλλων θρησκειών, όπως θα θέλαμε στις αρχές του 21 αιώνα. Η τεχνολογία που μας περιβάλλει σε υψηλό επίπεδο, δεν φαίνεται να βοηθάει τόσο πολύ, όσο ίσως περιμέναμε. Ζούμε σε γρήγορη εποχή, αλλά περιμένουμε τη φύση, να νικήσει έναν νέο ιό, κάποιων (μm).

Στις αρχές του 20ου αιώνα, το Πάσχα της 6ης Απριλίου 1914 ήταν "Το Μαύρο" Πάσχα, για την Ανατολική Θράκη. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο, του φίλου και ιστορικού Παντελή Αθανασιάδη. Είχαμε την τύχη, να μας επισκεφθεί το Ναύπλιο τον Μάιο του 2017, στην γιορτή για τα Ελευθέρια Θράκης που διοργάνωσε ο Σύλλογος Θρακών Αργολίδας "Η Θράκη".

Ένα ακόμα ενδιαφέρον άρθρο, για την Μαύρη επέτειο της 6ης Απριλίου, την  ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού, έγραψε και ο Γιώργος Μάνος.

Γυναικόπαιδα εκτοπισμένα στο Μπιλετζίκ (εφημερίδα Καθημερινή)

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ